Mezmur/Zebur 141

1 Seni çağırıyorum, ya RAB, yardımıma koş!

Sana yakarınca sesime kulak ver!

2 Duam önünde yükselen buhur gibi,

El açışım akşam sunusu gibi kabul görsün!

3 Ya RAB, ağzıma bekçi koy,

Dudaklarımın kapısını koru!

4 Yüreğim kötülüğe eğilim göstermesin,

Suç işleyenlerin fesadına bulaşmayayım;

Onların nefis yemeklerini tatmayayım.

5 Doğru insan bana vursa, iyilik sayılır,

Azarlasa, başa sürülen yağ gibidir,

Başım reddetmez onu.

Çünkü duam hep kötülere karşıdır.

6 Önderleri kayalardan aşağı atılınca,

Dinleyecekler tatlı sözlerimi.

7 Sabanla sürülüp yarılmış toprak gibi,

Saçılmış kemiklerimiz ölüler diyarının ağzına.

8 Ancak gözlerim sende, ey Egemen RAB,

Sana sığınıyorum, beni savunmasız bırakma!

9 Koru beni kurdukları tuzaktan,

Suç işleyenlerin kapanlarından.

10 Ben güvenlik içinde geçip giderken,

Kendi ağlarına düşsün kötüler.