Mezmur/Zebur 42

1 Geyik akarsuları nasıl özlerse,

Canım da seni öyle özler, ey Tanrı!

2 Canım Tanrı 'ya, yaşayan Tanrı 'ya susadı;

Ne zaman görmeye gideceğim Tanrı'nın yüzünü?

3 Gözyaşlarım ekmeğim oldu gece gündüz,

Gün boyu, “Nerede senin Tanrın?” dedikleri için.

4 Anımsayınca içim içimi yiyor,

Nasıl toplulukla birlikte yürür,

Tanrı'nın evine kadar alaya öncülük ederdim,

Sevinç ve şükran sesleri arasında,

Bayram eden bir kalabalıkla birlikte.

5 Neden üzgünsün, ey gönlüm,

Neden içim huzursuz?

Tanrı 'ya umut bağla,

Çünkü O'na yine övgüler sunacağım;

O benim kurtarıcım ve Tanrım 'dır.

6-7 Gönlüm üzgün,

Bu yüzden seni anımsıyorum, ey Tanrım.

Şeria yöresinde, Hermon ve Misar dağlarında

Çağlayanların gümbürdeyince,

Enginler birbirine sesleniyor,

Bütün dalgaların, sellerin üzerimden geçiyor.

8 Gündüz RAB sevgisini gösterir,

Gece ilahi söyler, dua ederim

Yaşamımın Tanrısı 'na.

9 Kayam olan Tanrım 'a diyorum ki,

“Neden beni unuttun?

Niçin düşmanlarımın baskısı altında

Yaslı gezeyim?”

10 Gün boyu hasımlarım: “Nerede senin Tanrın?” diyerek

Bana sataştıkça,

Kemiklerim kırılıyor sanki.

11 Neden üzgünsün, ey gönlüm,

Neden içim huzursuz?

Tanrı 'ya umut bağla,

Çünkü O 'na yine övgüler sunacağım;

O benim kurtarıcım ve Tanrım 'dır.